’s Nachts wakker liggen komt vaak voor, het fenomeen wordt erg onderschat. Er is uitbundig onderzoek naar gedaan wat nu de oorzaak van slapeloosheid is en hoe dit kan worden opgelost. Onlangs is er een onderzoek gepubliceerd naar de 7 genen van slapeloosheid.
Slapeloosheid komt bij zes procent van de volwassenen in Nederland voor als chronische aandoening. De aandoening neemt vaak ook toe met de leeftijd, zelfs 22% van de ouderen heeft last van slapeloze nachten. Naast dat slapeloosheid voor een persoon ontwrichtend kan werken, leidt het vaak ook tot depressie, hartproblemen en diabetes.
Uit onderzoek van een genetische studie op de Vrije Universiteit Amsterdam, die werd geleid door Eus van Someren en Danielle Posthuma, is gebleken dat minstens zeven genen in het DNA van de mens bijdragen aan slecht slapen. Het verschilt echter per man of vrouw welke genen dit precies zijn. Uit eerder onderzoek is al gebleken dat de slaapproblemen bij mannen voor 38% in de genen zit en voor 59% bij de vrouwen. Dat slapeloosheid erfelijk kon zijn was dus al niet uitgesloten, maar het geeft in het onderzoek van Someren een gedegen blik op de oorzaak.
Het is vaak lastig om mensen met slaapproblemen in een grote groep te definiëren. De oorzaak ligt in de indicatoren die lastig te meten zijn. Aangezien elk individu een ander variabel heeft is een indicator als slaapduur geen goede maatstaf voor slaapgebreken. Wel heeft Someren opgespoord dat er zeven genen zitten in het lichaam die een rol spelen bij slapeloosheid. 3 hiervan kwamen voor bij beiden geslachten en van de overige 4 waren er maar 2 positief bij vrouwen en 2 bij mannen. Uit een analyse is gebleken dat een variatie in de 7 genen uit het onderzoek samenhangen met overgewicht diabetes en zelfs depressie in combinatie met slapeloosheid.
Ongeacht de ontdekking, zullen de diverse behandelingen voor slaapproblemen niet veranderen. Therapieën zijn gericht op het veranderen van gewoontes van mensen. Een behandeling met acupunctuur en Chinese kruiden blijkt nog steeds zeer effectief te zijn bij slapeloosheid. Tot zo ver werken de behandelingen goed, dus of de ontdekking een verandering zal brengen in de behandeling voor in de toekomst moet nog blijken.
Gast Blog, Nina Carvalho.